Jonaszowi poświęcona została cała księga znajdująca się w Starym Testamencie. Jego historia zajmuje jedynie cztery rozdziały i jest jedną z najmniejszych ksiąg znajdujących się w całym Piśmie Świętym. Kim tak właściwie był Jonasz i jakie znaczenie ma dla chrześcijan jego życiorys?
Jonasz – historia proroka
Jonasz był prorokiem żyjącym w Izraelu. W swoim życiu zajmował się wspieraniem swojego narodu w dążeniach do nawrócenia. Bóg objawił mu się i nakazał mu wyruszenie do Niniwy – w celu głoszenia słowa i nawracania mieszkańców owego miasta. Była to miejscowość stanowiąca stolicę Asyrii, obszar był rozległy, a zamieszkiwali go poganie, którzy interesowali się przede wszystkim podbijaniem innych terytoriów.
Jonasza ogarnął lęk i poczucie bezradności. Postanowił, że posłucha rozsądku, a nie głosu Bożego. Nie zdecydował się na wyruszenie do misji, a zamiast tego podjął podróż do Hiszpańskiego miasta o nazwie Tarszisz. Kiedy znajdował się na okręcie, na morzu pojawiła się niebezpieczna burza. Prorok zdawał sobie sprawę z tego, że sztorm był reakcją stwórcy na jego nieposłuszeństwo. Przyznał się współtowarzyszom, że jest to jego wina, a oni wyrzucili go za burtę. Jonasz po znalezieniu się w wodzie został połknięty przez rybę.
Zanim ryba wyrzuciła Jonasza na ląd, nawrócił się on i spędził czas na modlitwę. Następnie od razu udał się na misję do Niniwy, a wszyscy mieszkańcy nawrócili się. Prorok zatrzymał się poza miastem, a Bóg zesłał mu krzew, który dawał mężczyźnie cień. Po kilku dniach jednak, roślina uschła za sprawą robaka. Wtedy Jonasz kolejny raz sprzeciwił się woli Bożej.
Jakie nauki wynikają z analizy życiorysu Jonasza?
Historia Jonasza związana jest ściśle z motywem dążenia do samonawrócenia. Bóg potępia wymaganie od innych czynienia dobra i życia zgodnie z przykazaniami jeżeli kreowanie tych oczekiwań nie idzie w parze z własnym nawróceniem i z pielęgnowaniem swojej relacji z Bogiem. Stwórca jasno sprzeciwia się wchodzeniu w rolę sędziego, który bezpodstawnie ocenia postępowanie bliźnich.
Dodatkowo, Bogu zależy na zbawieniu wszystkich ludzi. Nie jest on skupiony tylko na określonej grupie społecznej, czy na jednym narodzie. Każdy człowiek posiada wolną wolę i na własną rękę decyduje czy chce żyć w zgodzie z Bogiem. Jednak aby tworzyć zdrową relację, niezbędne jest przyjmowanie woli Ojca i nie sprzeciwianie się jej. Każda osoba została stworzona z miłością – aby dbać o nią w swoim ziemskim życiu, należy pozostawić swoje serce otwarte i z ufnością powierzyć swoje życie Stwórcy.