Historia Abrahama znajduje się w Księdze Rodzaju. Ten starotestamentowy fragment zawiera wiele fundamentalnych prawd, które w swoim życiu powinni realizować również współcześni chrześcijanie. Choć może się wydawać, że Stary Testament nie ma adekwatnego związku z dzisiejszymi realiami, historia Abrahama ma charakter dość uniwersalny. Czego można nauczyć się z jego życiorysu?
Abraham – bezgraniczna wiara
Abraham był mężczyzną, który prowadził stabilne życie. Po wysłuchaniu Boga, który obiecał mu poczęcie syna jeśli uda się do innego kraju, zdecydował się na zaufanie Stwórcy i wyruszył w podróż. Jego decyzja wiązała się z podjęciem wysokiego ryzyka. Naraził się nie tylko na utratę swojego majątku, ale również na straty związane ze zdrowiem, zmęczenie wiążące się z koniecznością przebycia długiej drogi, a w końcu na całkowite porzucenie dotychczasowych dóbr będących w posiadaniu jego rodziny. Bóg wynagrodził ufność Abrahama poprzez ofiarowanie mu dużego bogactwa. Po powrocie, mężczyzna nie tylko zyskał syna, ale również żył w dostatku i cieszył się wysoką pozycją. Abraham to postać biblijna, która w pełni zdała się na zawierzenie życia Bogu.
Kolejne wyzwanie stanęło przed Abrahamem po kilku latach. Bóg nakazał mu ofiarowanie swojego syna. Był on gotów zabić swojego syna. Wyruszył z nim na miejsce, w którym miał zamiar dokonać całopalenia. Ostatecznie jednak, objawił się Anioł i nakazał Abrahamowi oszczędzić życie Izaaka.
Czego można nauczyć się od Abrahama?
Abraham został zmuszony do opuszczenia swoich bliskich. Biblia podaje, że żył on w środowisku pogańskim, które uniemożliwiało mu wzrastanie w wierze. Wątek ten ściśle wiąże się z życiem osób, które obecnie otrzymują od Boga powołanie. Często spotykają się z odczuciem lęku i nie chcą porzucić znanego sobie otoczenia. Jednak w ślad za Abrahamem, należy zrezygnować z wszelkich dóbr, aby wypełnić wolę Bożą. Ziemskie cele nie mogą być ważniejsze niż relacja ze Stwórcą. Każdy człowiek odpowiada sam za siebie – i tylko za siebie, a podążanie za głosem bożym może zagwarantować zyskanie wielu wymarzonych dóbr.
Abraham jest wzorem postępowania w zgodzie z wolą Bożą. Nie sprzeciwia się on nawet wtedy, kiedy Stwórca każe mu zabić własne dziecko. Jego ufność nieustanne okazuje się niezwykle korzystna. Bóg wynagradza wierność Abrahama, proponuje mu bogactwa, daje mu syna, a także długie i szczęśliwe życie. Historia Abrahama uczy wiernych, że zawierzenie wszystkich decyzji Bogu nie prowadź do złego. Stwórca zawsze dąży do zjednoczenia z człowiekiem poprzez miłosierdzie.