Niewola Egipska zakończyła się dla Izraelitów wyprowadzeniem ich przez Boga – za pośrednictwem Mojżesza. Wędrówka była niezwykle długa – trwała aż 40 lat, a naród wybrany poruszał się okrężną drogą, która biegła przez pustynię. Dlaczego Mojżesz prowadził swój lud do Ziemi Obiecanej tak długo?
Góra Synaj – jakie ma znaczenie dla wędrówki Izraelitów?
Jedna z interpretacji wędrówki narodu wybranego porusza problematykę pragnienia Mojżesza dotarcia do Góry Synaj. Była ona położona w głębi kraju – konkretnie w południowym fragmencie Egiptu. Aby dotrzeć do półwyspu Synaj, niezbędne było pokonanie wyjątkowo długiego dystansu, a osiągnięcie miejsca docelowego na pieszo mogło trwać długie lata.
Symbolika liczby 40
Innym wytłumaczenie zbyt długiej trasy, która potrwała aż 40 lat jest symbolika tej liczby. Odnosi się ona do ówczesnego czasu życia człowieka. Tak długa wędrówka miała wywołać zmianę pokolenia, które mogłoby wkroczyć do Ziemi Obiecanej. Ludzie, którzy w końcu zaznaliby stabilnego życia, nie posiadaliby doświadczeń wyniesionych z niewoli przeżytej w Egipcie.
Podczas podróży dokonywano na bieżąco coraz to kolejnych spisów ludności. Potwierdzają one, że faktycznie kiedy Izraelici osiągnęli cel swojej wędrówki, nie było wśród nich ani jednej osoby, która wyruszyła z Egiptu. Pokolenie było całkowicie wolne, a więc można stwierdzić, że nie niosło ze sobą brzemienia życia na pozycji niewolniczej, pozbawionej ludzkiej godności i szacunku wobec siebie i innych.
Wędrówka jako kara za grzechy
Nazbyt długa podróż mogłaby być też karą za grzechy, za postawę, która zwracała się przeciw Bogu. Podczas podróży Izraelici często wątpili w sens tak długiej drogi. Nieustanne zmęczenie i powracający regularnie głód sprawiały, że często pojawiały się wśród nich głosy potępiające decyzję podążania za Mojżeszem. Wspominali często czasy niewoli, kiedy to mogli jeść do syta, a za znoszenie cierpień złorzeczyli Bogu. Nawet kiedy Stwórca zesłał im mannę z nieba, czy zaoferował świeżą wodę pitną, nadal ich rozmowy wywoływały bunty i w żadnym wypadku nie były wyrazem miłości i szacunku do Boga. Brak wdzięczności i uwielbienia wywołał u Boga gniew, który skłonił go do zesłania węży. Tak długą podróż można uzasadnić w podobny sposób. Brak wdzięczności za zwróconą wolność, na szansę zapewnienia lepszego życia kolejnym pokoleniom mogły stać się przyczyną dla nazbyt wydłużającej się trasy. Izraelici musieli ponieść pokutę za grzechy popełnione przez pychę i brak bogobojności, którą mieli szansę wielokrotnie wyrazić.
Fot: NoName_13 / Pixabay