Dzisiaj skupimy się na niezwykłej postaci, która zainspirowała wielu. Historia Świętego Peregryna pokazuje, jak przemiany życiowe i wydarzenia mogą kształtować indywidualną ścieżkę oraz wpływać na szerokie kręgi ludzi.
Święty Peregryn – życiorys
Święty Peregryn, urodzony w latach 1260-1265 w Forli, włoskim mieście, wyrósł w rodzinie o zamożnym statusie. Jego młodzieńcze lata upłynęły na dążeniu do przyjemności i aktywności politycznej, co szczególnie uwidoczniło się w czasie konfliktów między władzą papieską a cesarską, gdzie Peregryn stał po stronie opozycji wobec papieża. Przełomowym momentem, który zaważył na całym jego życiu, było spotkanie z ojcem Filipem Benizi, negocjatorem papieskim. Benizi, nawet w obliczu agresji, w tym ataku fizycznego ze strony Peregryna, okazał nadzwyczajną pokorę i cierpliwość, co stało się dla niego impulsem do głębokiej przemiany.
Następnie, po doświadczeniu wizji Matki Boskiej, Peregryn podjął decyzję o wstąpieniu do zakonu Sług Matki Bożej (Serwitów) w Sienie, zakonu, którego współzałożycielem był właśnie Ojciec Filip Benizi. Po pewnym czasie powrócił do swojego rodzinnego miasta Forli, gdzie z ogromnym zaangażowaniem zaczął pracę duszpasterską. Zyskał uznanie jako kaznodzieja, spowiednik, a także jako fundator klasztoru Serwitów w Forli. Życie Peregryna w tym okresie charakteryzowało się surową ascezą – przez 30 lat unikał siedzenia jako formę pokuty za wcześniejsze wybory życiowe.
Kolejny istotny aspekt życia dotyczy cudownego uzdrowienia, które nastąpiło, gdy miał 60 lat. Cierpiący na nowotwór nogi, stanął przed perspektywą amputacji. Jednak po modlitwie przed obrazem Ukrzyżowanego, doświadczył całkowitego uzdrowienia. To wydarzenie zyskało rozgłos i do dziś jest jednym z najbardziej znaczących momentów z życia. Zmarł 1 maja 1345 roku. Przykład Peregryna pokazuje, że możliwe jest całkowite nawrócenie i zmiana życia na służbę wyższym celom, nawet jeśli początki nie były obiecujące.
Podsumowując, życiorys Świętego Peregryna to historia niezwykłej przemiany i nawrócenia. Początkowo wychowany w zamożnej rodzinie, prowadził życie pełne przyjemności i zaangażowania politycznego. Jednak spotkanie z Ojcem Filipem Benizi i doświadczenie wizji Matki Boskiej skierowały go na zupełnie inną ścieżkę. Po wstąpieniu do zakonu Serwitów i pracy duszpasterskiej w rodzinnym Forli, zyskał uznanie jako kaznodzieja i spowiednik. Jego życie charakteryzowało się surową ascezą, a cudowne uzdrowienie z nowotworu nogi stało się ważnym wydarzeniem. Święty Peregryn jest patronem osób zmagających się z rakiem, a kult nadal ma znaczenie w wielu miejscach na świecie. Jego historia przypomina, że nawet w obliczu trudności i bólu można przejść przez głęboką przemianę i służyć wyższym celom.
Święty Peregryn – kult
Kult Świętego Peregryna, choć w Polsce nie jest szczególnie rozpowszechniony, zyskał uznanie w innych częściach świata, zwłaszcza wkrótce po śmierci. Proces kanonizacji, który zakończył się jego świętowaniem przez Kościół katolicki, rozpoczął się niedługo po jego odejściu z tego świata. Papież Benedykt XIII, 27 grudnia 1726 roku, ogłosił Peregryna świętym, co było kulminacją wieloletnich wysiłków mających na celu uznanie jego świętości i cudów, które miał dokonać.
Święto św. Peregryna przypada na 1 maja, będąc okazją do wspomnienia życia, nauczania i cudownego uzdrowienia. W obliczu bólu i cierpienia, wierni zwracają się do Peregryna o modlitwę wstawienniczą, prosząc o ulgę, uzdrowienie, a przede wszystkim o siłę i pokój wewnętrzny podczas walki z chorobą. Jego kult, choć ma swoje korzenie w czasach średniowiecznych, nadal ma spore znaczenie. W wielu kościołach i miejscach kultu na całym świecie znajdują się wizerunki Świętego Peregryna, często przedstawiane w kontekście jego cudownego uzdrowienia. Ośrodki pielgrzymkowe, specjalne msze święte i modlitwy są organizowane w intencji osób chorych na raka, co tylko podkreśla wagę, jaką jego postać ma w życiu wielu wierzących.
Święty Peregryn – patron
Jego własne doświadczenie z nowotworem, które zakończyło się cudownym uzdrowieniem, sprawia, że jest on postacią szczególnie bliską osobom zmagającym się z rakiem. Modlitwy i nabożeństwa ku jego czci często koncentrują się na prośbach o ulgę w cierpieniu, siłę w walce z chorobą oraz ostateczne uzdrowienie, zarówno fizyczne, jak i duchowe.
Kult Świętego Peregryna, rozszerzając się na przestrzeni wieków, stał się źródłem nadziei dla tych, którzy doświadczają bólu i strachu związanego z diagnozą raka. Wiele społeczności katolickich na całym świecie organizuje specjalne wydarzenia, takie jak msze, modlitwy czy spotkania, które są poświęcone osobom chorym na raka, przywołując postać Świętego Peregryna jako symbol wytrwałości i nadziei. Wiele kościołów posiada dedykowane miejsca modlitwy, gdzie wierni mogą zatrzymać się, aby pomodlić się za siebie lub swoich bliskich. Niektóre parafie oferują również specjalne relikwie czy wizerunki Świętego Peregryna, które służą jako punkt skupienia dla modlitw.
Modlitwa do św. Peregryna
O święty Peregrynie, ty, którego zwano „potężnym” i „cudownym pracownikiem” z powodu licznych cudów, jakie otrzymywałeś od Boga dla tych, którzy uciekali się do ciebie. Przez tak wiele lat znosiłeś na swym własnym ciele chorobę rakową, która niszczy samą istotę naszego jestestwa, i który uciekłeś się do Źródła wszelkiej łaski, gdy człowiek był już bezsilny. Zostałeś wyróżniony wizją Chrystusa, który zszedł z krzyża, by Cię uzdrowić. Proś Boga i Matkę Bożą o uzdrowienie dla tych chorych, których powierzamy tobie… Wsparci w ten sposób przez twe potężne wstawiennictwo, będziemy śpiewać Bogu, teraz i na wieki, pieśń wdzięczności za Jego wielką dobroć i miłosierdzie. Amen
Zdjęcie główne: Święty Peregryn, autor nieznany, 1840