Święty Bogdan Leopold Mandić to chorwacki święty, zakonnik i spowiednik, który jest także pierwszym świętym o imieniu Bogdan. Święty Bogdan jest do dzisiaj ważnym świętym dla chorwackiego kościoła katolickiego. Pochodził z obszaru, gdzie katolicyzm mieszał się z prawosławiem i przez całe swoje życie był zwolennikiem połączenia się tych dwóch wyznań. Kim był św. Bogdan Leopold Mandić i jakim jest patronem?
Św. Bogdan Leopold Mandić – życiorys
Św. Bogdan urodził się w Hercegu Novim 12 maja 1866 roku. Herceg Novi jest to portowe miasto położone w Czarnogórze, lecz wtedy znajdowało się na obszarze Austro-Węgier. Święty pochodził z biednej, chorwackiej rodziny i był najmłodszym z dwanaściorga dzieci. Do zakonu kapucynów wstąpił 2 maja 1884 roku, gdzie właśnie przyjął imię Leopold. Zakon skierował go do Woch, gdzie spędził większość życia. Ze względu na swój niski wzrost, przełożeni odradzali mu posługę kaznodzieja i zamiast tego św. Bogdan został spowiednikiem – większość dnia spędzał w konfesjonale, będąc do dyspozycji wszystkich chętnych penitentów. Jego głównym miejscem przebywania od 1906 roku stała się Padwa i klasztor Świętego Krzyża. Podczas I wojny światowej trafił nawet do więzienia za odmowę podania swojej przynależności narodowej. Prowadził także działalność misyjną. Święty Bogdan zmarł w 1942 roku w Padwie, po długiej walce z chorobą nowotworową.
Jakim patronem jest św. Bogdan?
Św. Bogdan to patron zarówno spowiedników, jak i penitentów, czyli osób spowiadających się. Został obwołany właśnie tym patronem ze względu na swoją działalność duszpasterską – był gorliwym spowiednikiem, spędzał w konfesjonale nawet do kilkunastu godzin dziennie, będąc do dyspozycji wiernych.
Co ciekawe, św. Bogdan w życiu codziennym używał głównie swojego imienia zakonnego – Leopold, lecz na chrzcie otrzymał imię Bogdan, co czyni go pierwszym świętym o tym imieniu i zarazem patronem wszystkich Bogdanów.
Kult św. Bogdana
Św. Bogdan jest wspominany w Kościele katolickim, a jego wspomnienie liturgiczne ma miejsce w dzienną pamiątkę jego narodzin – 12 maja. Jest to dosyć nietypowe, ponieważ zwykle obchodzi się pamiątkę śmierci świętego. Beatyfikacja św. Bogdana nastąpiła w 1976 roku, czyli 34 lata po jego śmierci, zaś w 1983 roku odbyła się jego kanonizacja. Beatyfikacji św. Bogdana dokonał papież Paweł VI, ale rozpowszechnienie jego kultu na cały Kościół jest zasługą Jana Pawła II.
Jednym z czynników, które miał znaczenie w procesie uznawania Bogdana Leopolda Mandića za świętego było cudowne zdarzenie, które nastąpiło dwa lata po jego śmierci i zostało uznane za znak. W 1944 roku doszło do bombardowania kościoła i klasztoru w Padwie, gdzie święty pełnił posługę. Jedynie cela św. Bogdana została nienaruszona.
Znaczenie imienia Bogdan
Bogdan to męskie imię pochodzenia słowiańskiego. Imię Bogdan oznaczało ,,dar Boży” – ten, kto je nosił był pod szczególną opieką bóstw słowiańskich. Wierzenia Słowian nie przetrwały, lecz znaczenie imienia Bogdan pozostało i zostało zaakceptowane w tradycji chrześcijańskiej. Warto wiedzieć, że także w innych kulturach można odnaleźć odpowiedniki słowiańskiego Bogdana, w hebrajskim jest to Mateusz, czyli ,,dar Jahwe”, a w greckim Teodor, czyli ,,dar Boga”.