Historia świętego Kamila to opowieść o nawróceniu i odnalezieniu sensu w życiu. Po latach swobodnego trybu życia, św. Kamil odnalazł swoje powołanie w niesieniu pomocy chorym. Kim był św. Kamil de Lellis i kogo jest patronem?
Życiorys św. Kamila
Św. Kamil był z pochodzenia Włochem, a urodził się 25 maja 1550 roku, w włoskiej miejscowości Bucchianico, która wtedy znajdowała się w obrębie królestwa Neapolu. Wywodził się ze szlacheckiej rodziny – jego ojciec, Giovanni de Lellis, był żołnierzem, walczącym w wojsku Karola V, gdzie zdobył stopień pułkownika. Giovanni zmarł w trakcie przygotowań do kampanii, która zakończyła się znaną bitwą pod Lepanto, w 1571 roku. Matka Kamila pochodziła z rodu Compellis i uchodziła za wyjątkowo pobożną kobietę.
Tuz przed narodzinami syna, jego matka miała tajemniczy sen, który obudził w niej lęk; przyśnił jej się syn, stojący w otoczeniu mężczyzn z czerwonymi krzyżami na piersiach, przez co nabrała przekonania, że jej syn zostanie przestępcą – czerwonym krzyżem naznaczano bandytów skazanych na karę śmierci i prowadzonych na egzekucję. Matka świętego zmarła gdy ten miał zaledwie trzynaście lat. Cztery lata później, Kamil poszedł w ślady ojca – zaciągnął się do wojska gdy miał siedemnaście lat. W latach 1569-1574 walczył przeciwko Turkom w wojskach Wenecji.
Kamil de Lellis prowadził wtedy bardzo hulaszczy i beztroski tryb życia, co rusz zaciągał się do wojska, a zarobione w ten sposób pieniądze trwonił na hazard i rozrywki. Jego styl życia doprowadził go w końcu na skraj ubóstwa i w wpędził w żebranie o jałmużny. Jego życie odmieniło się gdy 30 listopada 1574 roku, podczas żebrania pod kościołem w Manfredonii, gdy prokurator klasztoru kapucynów, Antonio di Nicastro, zaproponował mu pracę przy budowie klasztoru. Chcąc zerwać z dotychczasowym życiem, Kamil przyjął propozycję i wkrótce w 1575 roku doznał nawrócenia i pragnął zostać kapucynem.
Jego plany pokrzyżowały mu niezagojone rany, które odezwały się po latach i wskutek tego Kamil trafił do szpitala św. Jakuba w Rzymie, gdzie spędził kolejne lata i odnalazł swoje powołanie – niesienie pomocy chorym. Fascynowało go jak wiele dobrego można zrobić, aby pomóc chorym. W 1582 roku założył zakon Kleryków Regularnych Posługujących Chorym, potocznie nazywanych kamilianami. Wkrótce, jeszcze za życia Kamila, jego zakon prowadził nawet 65 szpitali w całych Włoszech. Św. Kamil zmarł 14 lipca 1614 roku w Rzymie.
Św. Kamil – patron szpitali i chorych
Św. Kamil został beatyfikowany w 1742 roku, przez papieża Benedykta XIV, a sam proces beatyfikacyjny trwał długo, gdyż rozpoczął się tak naprawdę w 1625 roku. Do chwały świętych Kamil został wyniesiony w 1746 roku.
Św. Kamil został patronem wszystkich chorych i szpitali w 1886 roku, za sprawą papieża Leona XIII i dokumentu breve „Dives in misercordia Deus”. W późniejszym czasie św. Kamil został także patronem i opiekunem personelu medycznego, a stało się to w 1930 roku, za sprawą papieża Piusa XI.
Kult św. Kamila
W ikonografii św. Kamil jest zwykle przedstawiany w sutannie z czerwonym krzyżem – takim, jaki przyśnił się jego matce. Do jego atrybutów należą takie przedmioty jak anioł, krzyż, księga czy różaniec. W Kościele katolickim wspomnienie liturgiczne św. Kamila de Lellis jest obchodzone 14 lipca.
Znaczenie imienia Kamil
Kamil to imię męski pochodzące z arabskiego, gdzie oznacza ,,kompletny” czy ,,doskonały”. Istnieją także teorie o tym, że imię to pochodzi z języka łacińskiego i wtedy miałoby oznaczać ,,pomocnego kapłana” czy ,,szlachetny chłopiec”. Pochodzenie łacińskie tego imienia miałoby się wiązać z nazwą znanego rzymskiego rodu, Camilli. Z tego względu ciężko jest jednoznacznie określić pochodzenie i dokładne znaczenie imienia Kamil.
fot: obraz przedstawiający św. Kamila, domena publiczna