Święta Wiktoria – patronka Łowicza. Życiorys i znaczenie imienia

Święta Wiktoria z Sabiny, zwana również Wiktorią z Rzymu, była dziewicą i męczennicą chrześcijańską i do dnia dzisiejszego jest czczona przez Kościół katolicki. Należy do tzw. świętych pierwszych wieków, którzy żyli w czasach głębokich prześladowań chrześcijan. Kim jest św. Wiktoria i jaką jest patronką?

Święta Wiktoria – życiorys

O życiu św. Wiktorii niewiele wiemy; fakty historyczne są ograniczone, a jej życiorys wypełniają głównie podania i legendy. Wiadomym jest, że pochodziła ona z bogatego, rzymskiego rodu Sabinów, który swoją siedzibę miał w miejscowości położonej nieopodal Rzymu – Subiaco. Data narodzin świętej jest nieznana, lecz jej śmierć najprawdopodobniej nastąpiła między 250 a 303 rokiem. Był to czas panowania cesarzy rzymskich Decjusza i Dioklecjana, którzy prześladowali chrześcijan i św. Wiktoria mogła paść ich ofiarą.

Według legendy, św. Wiktoria miała przyjaciółkę lub siostrę, której imię brzmiało Anatolia. Obie z nich były zaręczone; Wiktoria z Eugeniuszem, a jej towarzyszka z Tytusem Aureliuszem. Prawdopodobnie młodzieńcy nie byli chrześcijanami, co budziło znaczny opór ich wybranek i postanowiły one wspólnie pozostać dziewicami, co uniemożliwiało wszelkie małżeństwo. W tej decyzji umocnił je Anioł, który im się objawił.

Urażeni narzeczeni porwali kobiety i uwięzili je w domach, pragnąc zmusić siłą do małżeństwa. Gdy to się nie udało, Eugeniusz z zemsty oskarżył Wiktorię o bycie chrześcijanką i doprowadził do jej aresztowania. Gdy święta nie chciała się ugiąć i nie wyrzekła się ani postanowienia o dziewictwie, ani wiary w Chrystusa, została skazana na tortury i śmierć. Nie jest pewnym w jaki sposób została zabita – źródła mówią o ścięciu, rozszarpaniu przez byka czy ścięciu mieczem.

Jaką patronką jest święta Wiktoria?

Św. Wiktoria z Sabiny jest przede wszystkim patronką Łowicza i diecezji łowickiej. Jest także wzywana jako święta w modlitwie o deszcz, ale oprócz tego nie obejmuje konkretnego patronatu.

Kult św. Wiktorii

Św. Wiktoria jest czczona przez Kościół katolicki, a jej wspomnienie liturgiczne odbywa się 10 lipca, wspólnie z św. Anatolią. W dawnych czasach wspomnienie liturgiczne św. Wiktorii odbywało się 23 grudnia, według starego kalendarza rzymskiego. Szczególnym miejscem kultu świętej jest włoska miejscowość Subiaco, gdzie znajduje się część jej relikwii. Relikwie św. Wiktorii znajdują się także w Łowiczu, którego to jest patronką i są przechowywane w kolegiacie Matki Bożej Wniebowziętej. W Polsce relikwie te znalazły się za sprawą papieża Urbana VIII, który podarował je arcybiskupowi gnieźnieńskiemu, Henrykowi Firlejowi w 1625 roku.

W ikonografii św. Wiktoria z Sabiny jest często przedstawiana w scenie, gdzie rozdaje pieniądze i klejnoty ubogim. Popularna jest także scena jej męczeńskiej śmierci. Jej atrybutami są anioł, miecz w sercu, chorągiew, smok czy palma męczeńska, charakterystyczna dla wszystkich męczenników Kościoła katolickiego.

Znaczenie imienia Wiktoria

Wiktoria to żeńskie imię pochodzące bezpośrednio z języka łacińskiego, wywodzące się od słowa oznaczającego zwycięstwo. Ze względu na symbolikę, imię to często było nadawane potomkiniom rodów królewskich, a do dzisiaj cieszy się dużą popularnością. W mitologii rzymskiej imię Wiktoria nosiła bogini zwycięstwa i chwały.

Zdjęcie główne: Święta Wiktoria, José de Sarabia (XVII wiek)

Dodaj komentarz