Św. Anna była matką Matki Boskiej oraz babką Jezusa Chrystusa. O jej żywocie milczy zarówno Stary Testament, jak i Ewangelie, lecz możemy o nim przeczytać w wczesnochrześcijańskich źródłach. Kim była św. Anna i jaką jest patronką?
Święta Anna – życiorys
O żywocie św. Anny nie dowiemy się niczego z Starego Testamentu ani z Ewangelii kanonicznych. Wszystkie informacje, jakie posiadamy, pochodzą z wczesnochrześcijańskich pism apokryficznych, a najwięcej informacji o św. Annie znajdziemy w Protoewangelii Jakuba oraz Ewangelii Pseudo-Mateusza.
Według tych pism św. Anna urodziła się w Judei, gdzie znajdował się jej rodzinny dom w Betlejem. Jej rodzice byli potomkami królewskiego rodu Dawida i prowadzili pobożne życie, polegające głównie na pracy i modlitwie, uwielbieniu Boga i życiu w zgodzie z wiarą. Takie też wartości przekazali Annie, której pobożność dodatkowo pogłębiła służba w Świątyni Jerozolimskiej.
Mężem św. Anny był Joachim, którego poślubiła w wieku 24 lat. Joachim także należał do pokolenia Dawidowego, a pochodził z Nazaretu. Joachim i Anna żyli według Prawa Bożego, a swój majątek podzielili na 3 części; jedną zachowali dla siebie, drugą ofiarowali świątyni, a trzecią część oddali dla biednych i pielgrzymów.
Anna i Joachim byli zgodnym i szczęśliwym małżeństwem, lecz przez 20 lat Bóg nie obdarzył ich potomstwem, co w kulturze żydowskiej było uważane za hańbę i karę Bożą. Musieli oboje znosić liczne upokorzenia ze strony społeczności, a swój smutek wyjawiali jedynie w modlitwach. Pewnego dnia, gdy kapłan w świątyni nie zgodził się przyjąć ofiary Joachima, mąż św. Anny postanowił nie wracać do żony, udał się na pustynię i tam pościł przez 40 dni. Anna w tym czasie nie wiedząc o poczynaniach męża opłakiwała swoje wdowieństwo. Pewnego dnia udała się do ogrodu i tam błagała Boga o potomstwo. Wtedy ukazał się jej anioł, który zapowiedział nie tylko narodziny dziecka, ale także powrót Joachima. W tym czasie anioł ukazał się także Joachimowi.
Wkrótce, w wieku 45 lat, Anna urodziła dziewczynkę, której nadano imię Maryja. Według przykazów, św. Anna dożyła sędziwego wieku i boku swojej córki i jej męża. Została pochowana w Dolinie Jozafata, blisko ciała Joachima.
Patronka małżeństw – św. Anna
Św. Anna to przede wszystkim patronka małżeństw, matek oraz wdów – jako wzorowa małżonka i matka. Niewiele osób jednak wie o tym, że św. Anna jest także patronką piekarzy i żeglarzy.
Kult św. Anny
Wspomnienie liturgiczne św. Anny oraz także św. Joachima jest obchodzone w Kościele katolickim 26 lipca, z kolei zaś cerkiew prawosławna wspomina św. Annę aż trzykrotnie w ciągu roku liturgicznego, tj. 7 sierpnia, 22 września i 22 grudnia, według kalendarza gregoriańskiego.
Początek kultu św. Anny jest datowany na wczesne okresy chrześcijaństwa, ale święto rodziców Matki Bożej początkowo obchodzono tylko na Wschodzie; na Zachodzie zostało wprowadzone stosunkowo późno, bo dopiero w X wieku. W ikonografii św. Anna jest ukazywana zwykle wspólnie z Najświętszą Marią Panną lub jako św. Anna Samotrzeć – z Matką Bożą i małym Jezusem.
Znaczenie imienia Anna
Żeńskie imię Anna pierwotnie wywodzi się z języka hebrajskiego i oznacza w wolnym tłumaczeniu ,,pełna wdzięku, łaski”. Pochodzi od słowa channah, które właśnie oznacza łaskę czy wdzięk. Imię to posiada długą historię w Polsce – pojawienie się Anny w naszym kraju jest notowane od 1229 roku.
Zdjęcie główne: Grecka ikona przedstawiająca Świętą Annę ze Świętą Maryją, Angelos Akotantos, domena publiczna