Główne prawdy wiary zawarte są w Małym Katechizmie. Od dawna stanowią kontrowersyjny element, który jest źródłem sporów i dyskusji wśród przedstawicieli Kościoła. Jaka jest historia tych 6 prawd wiary i jakie jest ich znaczenie w życiu współczesnego chrześcijanina?
Główne prawdy wiary – treść
- Jest jeden Bóg.
- Bóg jest Sędzią sprawiedliwym, który za dobro wynagradza, a za zło karze.
- Są trzy Osoby Boskie: Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty.
- Syn Boży stał się człowiekiem, umarł na krzyżu dla naszego zbawienia.
- Dusza ludzka jest nieśmiertelna.
- Łaska Boża jest do zbawienia koniecznie potrzebna.
Główne prawdy – historia
Pierwszy ślad wskazujący na istnienie głównych prawd wiary został odnaleziony w młodzieżowym katechizmie, który wydano w Wilnie w XIX wieku. Często powielaną tezą jest to, że główne prawdy wiary nie zostały zaaprobowane przez papieża, a jedynie stanowią polską, katolicką tradycję.
Większość osób duchownych wskazuje, że główne prawdy wiary powinny być traktowane jako zaproszenie do pełniejszego poznania Stwórcy. Nie są one wyczerpującym katalogiem zasad obowiązujących chrześcijanina. Są to jedynie skupione fakty, które mogą być codziennym przypomnieniem najważniejszych zasad dotyczących katolickich wierzeń.
Główne prawdy wiary – znaczenie i interpretacja
Treść głównych prawd wiary może być kontrowersyjna. Dyskusje często dotyczą punktu drugiego, który odbiera Bogu jego nieskończone miłosierdzie. Pewne nieścisłości słowne wymagają prawidłowej interpretacji, która nie będzie umniejszała osobie Stwórcy, a jednocześnie spełni funkcję drogowskazu dla każdego chrześcijanina.
Jest jeden Bóg
Pierwsza prawda wiary jest nierozerwalnie związana z 10 przykazaniami. Nie wolno czcić żadnych innych bóstw czy rzeczy materialnych. To Bóg jest najważniejszy i jego zasadami należy kierować się w swoim życiu. Żadne wartości nie powinny stać się ważniejsze niż relacja ze Stwórcą. Punkt ten wskazuje też, że religia chrześcijańska ma charakter monoteistyczny, a Trójca Święta to ten sam Bóg pod różnymi postaciami.
Bóg jest Sędzią sprawiedliwym, który za dobro wynagradza, a za zło karze
Punkt drugi często jest negowany i krytykowany. Ukazuje on Boga jako surowego sędziego, który czeka na ludzkie błędy i wymierza cierpienie. Prawda jest nieco inna – Bóg jest miłosierny i wybacza ludziom ich niedoskonałość i popełniane zło. Tylko z tą świadomością, można prawidłowo zinterpretować drugą z głównych prawd wiary. Celem Boga jest zbawienie wszystkich ludzi – grzesznicy zawsze otrzymują szansę na poprawę i nigdy nie są pozbawieni możliwości zadośćuczynienia.
Są trzy Osoby Boskie: Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty
Trójca święta to Bóg w trzech osobach. Chrześcijaństwo, zgodnie z punktem pierwszym, jest monoteistyczne. Czasem ma miejsce pewne niezrozumienie tej kwestii. Należy unikać interpretowania katolicyzmu jako triceizmu. Ten dogmat jest niepojęty dla ludzkiego umysłu. Tajemnica dotycząca trójcy świętej powinna zostać przyjęta przez każdego chrześcijanina, a wyobrażenie sobie jej istnienia może być jedynie metaforyczne gdyż ludzki umysł nie pojmie na Ziemi tej wspaniałości. Zrozumienie faktu istnienia Ojca, Syna i Ducha Świętego będzie możliwe dopiero po przekroczeniu bram Królestwa Niebieskiego.
Syn Boży stał się człowiekiem i umarł na krzyżu dla naszego zbawienia
Jezus Chrystus to syn Boży. Jego powołaniem była śmierć na Krzyżu, która miała odkupić wszystkie, ludzkie grzechy. Chrystus cechuje się boską naturą, jest posłańcem Stwórcy, który przywraca ludziom na Ziemi łaskę i sprawiedliwość. Gładzi grzech pierworodny i umożliwia ludziom stanie się pełnoprawnymi dziećmi Bożymi. Jest to jeden z głównych dogmatów chrześcijaństwa, który odróżnia to wyznanie od innych odłamów.
Dusza ludzka jest nieśmiertelna
Piąta prawda wiary wskazuje, że istnienie jest nieskończone. Człowiek w swojej niematerialnej formie jest nieśmiertelny. Choć nie istnieje dokładny opis nieba, najczęściej uznawane jest ono za stan zjednoczenia z Bogiem. Choć życie po śmierci może nie mieć zbyt wiele wspólnego z funkcjonowaniem na ziemskim padole, Bóg dał człowiekowi możliwość wiecznego istnienia.
Łaska Boża jest do zbawienia koniecznie potrzebna
Aby zostać zbawionym, należy zadbać o uzyskanie łaski Chrystusowej. Człowiek nie może sam trafić do nieba. Tylko Jezus może odpuścić grzechy i zagwarantować duszy życie wieczne w pobliżu Boga Ojca. Bóg jest miłością. Nie zapomina o żadnym stworzonym istnieniu. Miłosierny Stwórca chce, aby wszystkie ludzkie dusze zostały zbawione. Jego łaska jest wielka – może obdarzyć człowieka łaską nawet w ostatniej chwili życia.
Ta prawda wiary wskazuje na to, że warto regularnie modlić się za swoich zmarłych, aby dostąpili oni zaszczytu pobytu w Królestwie Niebieskim.