W Ewangelii według świętego Marka oraz Ewangelii według świętego Łukasza można znaleźć przypowieść o nazwie „Dobra lub zła budowla”. Jest to właśnie znana historia domu na skale. Jest to niezwykle ważny fragment Nowego Testamentu, który wskazuje w jaki sposób człowiek powinien formować swoją relację z Bogiem. Jaka jest treść tej przypowieści i jakie wnioski warto wyciągnąć po jej lekturze?
Przypowieść o domu na skale – streszczenie
Jezus rozpoczyna swoją opowieść od stwierdzenia, że nie każda osoba uznająca go za Boga, dostąpi zaszczytu wejścia do nieba. Możliwość ta będzie otwarta jedynie dla ludzi wypełniających wolę Ojca, Stwórcy, który jest w Królestwie Niebieskim. Następnie Chrystus wskazał dwie sylwetki.
Pierwsza z nich była przedstawieniem człowieka, który nie tylko słucha nauk, ale również wykorzystuje je w swoim codziennym postępowaniu. Takie osoby zostały przez Jezusa porównane do domu, który zbudowano na skale. Jest on odporny i wszelkie okoliczności i nie zawala się pod wpływem czynników zewnętrznych.
Z kolei drugi opis dotyczył osoby będącej jedynie słuchaczem, który nie wykorzystuje poznanych prawd w swoim funkcjonowaniu. Został porównany do kogoś, kto swoje domostwo buduje na piaski. Taki budynek z łatwością niszczeje, a każda fala może go całkowicie zburzyć.
Interpretacja przypowieści o domu na skale
Przypowieść pokazuje dwie opozycyjne postawy dotyczące wiary i podejścia do praktykowania zachowań zgodnych ze słowem Bożym. Każda ze wskazanych osób buduje swój dom w zupełnie inny sposób. Jednak ważne jest to, że tylko jeden z nich umożliwia postawienie solidnego budynku, odpornego na niesprzyjające czynniki. Budowa domu na skale przypomina życie silnie wierzącego chrześcijanina. Budowa fundamentów rozpoczyna się już od kształtowania miłości do Boga w najmłodszych latach życia. Wzory płynące z otoczenia przygotowują młodego człowieka do zaangażowanego przyjmowania słowa Bożego. Środowisko postępująca zgodnie z chrześcijańskimi wartościami zachęca do naśladownictwa. Niezwykle ważne jest też obserwowanie osób, które w chwilach kryzysów zwracają się po pomoc do Jezusa. Dzięki temu, nawet największe wyzwania mogą umocnić wiarę i wpłynąć na zbliżenie do osiągnięcia zbawienia.
Z kolei drugi człowiek, stawiający swój dom na piasku, chce wykonać pracę jak najszybciej, przy jak najmniejszym nakładzie kosztów. Zapomina jednak o konieczności patrzenia w przyszłość. Nie bierze pod uwagi konsekwencji swojego postępowania. Jest to odzwierciedlenie ludzi, którzy słuchają Boga, ale nie potrafią dochować postanowienia życia zgodnie z katolickimi wartościami. Taka wiara nie przynosi korzyści. Jedynie stabilność i silna więź z Jezusem, mogą wspomóc człowieka stojącego na rozdrożu życiowych dróg. Aby Bóg był oparciem i opoką, człowiek musi wierzyć w niego w niezachwiany, niczym niezakłócony sposób. Siła, wytrwałość, wierność i determinacja to przymioty chrześcijanina, który ma szansę na stworzenie silnej relacji z Jezusem.
Przesłanie przypowieści
Historia opowiadająca o domu na skale, posiada symboliczne znaczenie, które przedstawia pewne wartości chrześcijańskie. Jest to swego rodzaju drogowskaz wskazujący jak należy iść przez życie, aby budować silną relację z Bogiem i otrzymać możliwość wkroczenia w bramy Królestwa Niebieskiego. Chrześcijanin powinien w swoim życiu stworzyć silny fundament, dzięki któremu będzie mógł aż do śmierci trwać w Bogu i być wiernym jego słowu. Tylko uważne przyjmowanie do wiadomości słowa głoszonego przez Chrystusa, wraz z późniejszym jego realizowaniem, prowadzi do zbawienia.
Wiele osób jednak postępuje tak jak człowiek budujący dom na piasku. Nie jest możliwe stworzenie w ten sposób silnej relacji z Bogiem, która przetrwa trudności. Wszelkie sytuacje i warunki, które okażą się wymagające, będą prowadziły do zrujnowania nie tylko samego podejścia do wiary, ale także słabego i kruchego fundamentu. Słuchanie słowa Bożego, pozbawione prób zrozumienia i jakiejkolwiek refleksji, w żaden sposób nie przybliża człowieka do Jezusa.