Nie było miejsca dla Ciebie – kolęda, tekst, muzyka
Nie było miejsca dla Ciebie to kolęda napisana w roku 1932 przez ojca Mateusza Jeża. Sześć lat później muzykę do niej skomponował ojciec Józef Łaś.
Nie było miejsca dla Ciebie to kolęda napisana w roku 1932 przez ojca Mateusza Jeża. Sześć lat później muzykę do niej skomponował ojciec Józef Łaś.
Mizerna cicha, stajenka licha to kolęda napisana przez polskiego poetę młodopolskiego Teofila Lenartowicza. Melodię skomponował Jan Karol Gall.
Mędrcy świata, monarchowie to kolęda pochodząca z końca XVII, a autorem jej słów jest Stefan Bortkiewicz. Melodia została skomponowana na koniec XIX wieku przez lwowskiego księdza Zygmunta Odelgiewicza.
Kolęda dla nieobecnych to pieśń współczesnego poety Szymona Muchy, napisana w 1997 roku. Po raz pierwszy została wykonana w tym samym roku przez Zbigniewa Preisnera. To jedna z niewielu polskich kolęd obecnych także za granicą. W 2003 roku została przełożona pod tytułem „Come to us” i wykonana przez brytyjskiego piosenkarza Cliffa Richarda.
Lulajże Jezuniu to jedna z najbardziej znanych kolęd o charakterze kołysanki. Utwór powstał najprawdopodobniej w drugiej połowie XVII wieku. Autor słów i melodii pozostaje nieznany.
Jezusa Narodzonego to kolęda wywodząca się najprawdopodobniej z Podkarpacia, powstała najprawdopodobniej na koniec XVIII wieku. Autor słów pozostaje nieznany.
Jezus malusieńki to kolęda nieznanego autora pochodząca prawdopodobnie z XVIII-wieku. Historycznie miał nawet 13 strof, dziś jednak najpopularniejszy tekst skraca się do dziewięciu.
Hojka to jedna ze starszych polskich kolęd. Prawdopodobnie powstała już w XVIII wieku. Autor oryginału pozostaje nieznany, lecz przez lata powstało wiele wersji tej pastorałki różnych autorów. Najbardziej znaną „Chojkę” nagrała Arka Noego.
Gore gwiazda Jezusowi to kolęda powstała prawdopodobnie w XVIII wieku. Po raz pierwszy tekst wraz z melodią został odnotowany w wydanym w 1843 roku zbiorze „Pastorałki i kolędy z melodyjami”. Autor kolędy pozostaje nieznany.
Gdy śliczna Panna to kolęda pojawiają się już w XIII-wiecznych rękopisach i XIX-wiecznych drukach. Autor słów i melodii pozostaje nieznany.