Patronka ciężarnych i wdów – oto właśnie święta Sylwia. O świętej Sylwii mówi się niewiele, a zdecydowanie większą popularnością cieszy się jej syn – św. Grzegorz Wielki. Dlaczego Sylwia została świętą i kiedy?
Św. Sylwia – życiorys
Święta Sylwia urodziła się ok. 520 roku, a zmarła w 592 r. Jeśli chodzi o miejsce narodzin świętej, źródła nie są zgodne i podają Rzym lub Sycylię – w każdym wypadku św. Sylwia to święta pochodzenia włoskiego. Pochodziła z senatorskiego rodu oraz miała siostrę Paterię. Była także żoną urzędnika – Gordiana Anicjusza. Razem prowadzili ściśle chrześcijańskie życie, ich małżeństwo było szczęśliwe, a dom pełen miłości i świętości, co mogło mieć wpływ na dorastanie i wychowanie ich syna Grzegorza, który później został papieżem i został nazwany Grzegorzem Wielkim.
Po śmierci Gordiana, głowy rodziny, Grzegorz postanowił przekształcić dom rodzinny w skromny klasztor benedyktynów, do których zakonu sam należał. Z tego względu św. Sylwia przeniosła się do niewielkiego domku niedaleko kościoła św. Saby w Rzymie, niedaleko Wzgórz Awentyńskich, gdzie rozpoczęła niemalże klasztorny, spokojny tryb życia. Według źródeł, miała w zwyczaju posyłać swojemu synowi jarzyny na srebrnej tacy. Dalsze życie św. Sylwii przemijało spokojnie, wiodła ona cichy i chrześcijański żywot u boku syna, aż do swojej śmierci w 592 roku. Po śmierci św. Sylwii, papież Grzegorz Wielki rozkazał zawiesić jej oraz ojca wizerunek w kościele św. Andrzeja. Sam często wspominał matkę w swoich pismach, podkreślając jej dobroć i szacunek do wszystkich.
W IX w. urządzono kaplicę poświęconą św. Sylwii w klasztorze św. Saby, a w 1604 roku Baroniusz, włoski kardynał, poświęcił ku jej czci kaplicę w San Gregorio al Celio. W 1610 roku, za zgodą papieża Klemensa VIII wpisano ją do Martyrologium Rzymskiego, pod datą 3 listopada.
Warto rozwinąć także wątek syna św. Sylwii Grzegorza – został on nie tylko papieżem, lecz także świętym, z przydomkiem Wielki. Jako iż wywodził się z dobrej, majętnej rodziny, zajmował kolejne stanowiska urzędnicze w Rzymie, aż doszedł do stanowiska prefekta, czyli namiestnika Rzymu. Zaskoczył jednak wszystkich, gdy po czterech latach rządów opuścił swoje stanowisko i wstąpił do zakonu benedyktynów, a następnie przemienił swój dom rodzinny w klasztor i założył kilka innych.
Pontyfikat Grzegorza Wielkiego rozpoczął się 3 października 590 roku i trwał 15 lat. Podczas tego okresu, nadał sobie wyjątkowo skromny tytuł – ,,sługa sług Bożych”, co świadczyło o jego oddaniu pełnionej roli i zaangażowaniu w sprawy Kościoła. Codziennie głosił słowo Boże oraz zreformował służbę ubogich, był także znany ze swojej surowości wobec nadużyć kapłanów.
Święta Sylwia – patronka ciężarnych i wdów
Święta Sylwia jest znana przede wszystkim jako patronka kobiet ciężarnych oraz owdowiałych. Do świętej Sylwii można kierować modlitwy między innymi o szczęśliwy poród czy pociechę w żałobie. Jej wspomnienie w Kościele katolickim odbywa się 3 listopada. Święta Sylwia zwykle jest przedstawiana z jednym atrybutem – księgą, która jest symbolem mądrości życiowej i dojrzałości.
Sylwia – znaczenie imienia
Imię Sylwia wywodzi się z języka łacińskiego i pochodzi od słowa silvius, które znaczy ,,leśny” lub ,,dziki”. Jest to odpowiednik męskiego imienia Sylwiusz, które z kolei wywodzi się od Sylwestra. Co ciekawe, pierwszą imienniczką była Rea Silvia – matka założycieli miasta Rzym, Romulusa i Remusa.
fot: św. Sylwia autorstwa włoskiego malarza, domena publiczna