Celem manifestacji jest zrealizowanie czegoś co jest przedmioty własnych wierzeń i myśli. Proces ten ma z założenia wykorzystywać siłę umysłu i jest kontrowersyjny w środowisku katolickim. Na czym tak naprawdę polegają manifestacje i jakie jest na ich temat zdanie kościoła?
Czym są manifestacje?
Główną zasadą manifestowania jest jasne określenie swoich potrzeb. Ma polegać przede wszystkim na precyzyjnym wskazaniu intencji, którą umysł będzie mógł przekształcić w zamiar. Zamówienie miałoby zostać skierowane do wszechświata, a kluczem do sukcesu jest uwierzenie, że przedmiot manifestacji się rzeczywiście ziści. Techniką stosowaną przez osoby, w których życiu goszczą manifestacje, jest wizualizacja. Wyobrażanie sobie pożądanego stanu miałoby wpływać na efektywność zanoszonych do wszechświata próśb.
Choć wyżej wskazany sposób manifestacji jest popularny, często prośby nie są zanoszone do konkretnego adresata. Mogą obejmować jedynie wizualizacje pożądanych stanów i realizacji wyznawanych wartości. Jedną z odmian tego rodzaju praktyk może być właśnie manifestacja duchowa. Manifestowanie umocnienia swojej wiary lub poprawy dobrostanu chrześcijan z pewnością nie będą grzechem.
Manifestacja duchowa, a kościół katolicki
Manifestacja może być uznana za grzech. Będzie tak w szczególności, gdy jej adresatem będzie jakakolwiek siła wyższa. takie postępowanie kwalifikowane jest przez kościół jako bluźnierstwo, oceniane jednoznacznie jako grzech ciężki. W życiu chrześcijanina niezwykle ważna jest nie tylko więź z Bogiem i zanoszenie do niego próśb w modlitwie, ale również zaakceptowanie jego woli. Stwórca ma plan dla każdego stworzonego przez siebie człowieka, a rolą katolika jest przyjmowanie woli bożej. Manifestacja może w niektórych przypadkach okazać się skrajnie sprzeczna z tym założeniem. Dodatkowo, manifestowanie – nawet zgodnych z zasadami wiary rzeczy – będzie grzechem, jeżeli będzie nastawione przeciwko bliźnim lub skrajnie egocentryczne.
Manifestowanie to ryzykowna praktyka, która może stać się źródłem grzechu. W bezpieczny sposób można manifestować jedynie chrześcijańskie prawdy, skierowane ku dobru wspólnemu oraz szerzeniu prawd wiary. Należy unikać jednak manifestacji adresowanych do sił wyższych, a także tych skupionych na egocentryzmie, z pominięciem potrzeb społecznych. Zgłębianie zasad wiary może być możliwe poprzez manifestowanie chrześcijańskich prawd – należy to jednak robić z ostrożnością i rozwagą.