Biblia to księga stanowiąca podstawę wielu różnorodnych religii. Jest też niezwykle ważnym tekstem, który wpłynął istotnie na rozwój społeczny oraz kulturowy. Jej niezmieniona forma zachowała się przez wiele stuleci, a treść zawiera wiele uniwersalnych prawd, które są cały czas aktualne. Jaka jest historia powstania Biblii i kto ją napisał?
Powstanie Biblii z chrześcijańskiego punktu widzenia
Pismo Święte, zgodnie z doktryną chrześcijańską, wyraża słowa samego Stwórcy. Zgodnie z przekonaniem wyznawców tej religii, jest to tekst, którego autorem jest Bóg. Uznaje się, że ziemscy autorzy wykonywali swoją pracę pod wpływem Ducha Świętego. Byli swego rodzaju narzędziem, dzięki któremu Bóg mógł dotrzeć do wiernych. Bardzo ważny jest podział na Stary i Nowy Testament. Każda z tych części charakteryzuje się nieco innymi przedstawieniem obrazu relacji człowieka z Bogiem, a także przekazuje odrębne wartości. Choć poszczególne fragmenty mogą momentami wydawać się sprzeczne, całościowa interpretacja wskazuje spójne przedstawienie miłości Boga do człowieka, a także drogę ludzkości do zbawienia.
Autorzy Biblii
Stary Testament został najprawdopodobniej napisany przez ponad 40 autorów. W tamtych czasach wytworzenie tekstu pisanego nie należało do łatwych zadań. Stary Testament powstawał 1000 lat. Tak długi okres czasu sprawił, że ewolucja tekstów jest wyraźnie widoczna po ich dogłębnej analizie.
Również Nowy Testament napisało kilku autorów – ich liczba była jednak znacznie mniejsza niż w przypadku Starego Testamentu. Ewangelie napisane zostały przez Jana, Marka, Łukasza i Mateusza. Święty Łukasz napisał także dzieje apostolskie. Na uwagę zasługują też listy apostolskie i Apokalipsa. Wśród autorów tych jednostek redakcyjny wymienia się Judę, Piotra, Pawła, Jakuba i Jana.
Analiza historyczna
Badaczom udało się wskazać czas, w którym Biblia powstawała. Najstarsze fragmenty pochodzą najprawdopodobniej z X wieku p.n.e. Większość rozdziałów, które można odnaleźć w Starym Testamencie stworzyli autorzy żyjący w okresie od VI do IV wieku p.n.e. Powstawanie Nowego Testamentu nie trwało tak długo. Ewangeliści żyli i działali w pierwszym stuleciu po narodzeniu Chrystusa.
Instytucja Kościoła decydowała się na stosowanie różnych fragmentów Biblii w różnych okresach czasu. Wiele elementów księgi wykluczano, a po pewnym czasie z powrotem włączano do kanonu. Aprobata duchownych miała duże znaczenie w kształtowaniu się stabilnej i trwałej formy Biblii, która jest znane obecnie, w XXI wieku.