Świętokradztwo jest terminem, który kojarzy się z wyjątkowo poważnym grzechem. Często jednak jego definicja budzi pewne zastrzeżenia i wątpliwości. W najprostszym rozumieniu, można stwierdzić, że świętokradztwo jest sformułowaniem opisującym znieważenie pewnej rzeczy, osoby lub innej ważnej sfery, która jest związana z Bogiem lub ogólnie pojmowaną religią. Czym jest świętokradztwo w praktyce?
Świętokradztwo – definicja
Definicję terminu „świętokradztwo” definiuje jasno Kodeks Kościoła Katolickiego. Zgodnie z nim, polega ono na:
- znieważeniu powagi sakramentów i wszelkiego rodzaju czynności, które są ściśle związane z liturgią;
- zwracaniu się bez oczekiwanego szacunku do osób pełniących funkcje związane z Kościołem;
- niegodnym traktowaniu miejsc poświęconych Bogu.
Co ciekawe, większość osób utożsamia świętokradztwo z grzechem ciężkim – jednak nie zawsze tak jest. Aby czyn został uznany za świętokradczy, pobudką do jego popełnienia powinna być nienawiść wymierzona w Boga. Zachowanie musi być podjęte dobrowolnie, z nieprzymuszonej woli.
Najczęściej podawanym przykładem świętokradztwa jest przyjęcie eucharystii bez przystąpienia do wcześniejszego sakramentu pokuty. Komunia nie będzie świętokradcza, jeśli dana osoba nie była świadoma, że popełniony przez nią uprzednio grzech jest ciężki. Jedynie przyjęcie Ciała Bożego z pełnym przekonaniem o swoim grzechu śmiertelnym, który nie został odpuszczony w konfesjonale, będzie kwalifikowane jako komunia świętokradcza.
Świętokradztwo w Kodeksie Karnym
Co ciekawe, świętokradztwo jest uregulowane nie tylko przez Kodeks Kościoła Katolickiego. Wzmiankę na jego temat można znaleźć również w KK z 1997 r. (Kodeks Karny 1997). Jest ono kwalifikowane do kategorii występków, a regulację można odnaleźć w artykule 196. Kodeks podaje, że świętokradztwo obejmuje wszelkie zachowania obrażające uczucia religijne. Kary grążące za popełnienie czynu tego rodzaju to:
- grzywna;
- ograniczenie wolności;
- pozbawienie wolności do lat 2.
Grzech świętokradztwa, a rozgrzeszenie
Czy świętokradztwo może zostać przebaczone? Każdy kapłan może rozgrzeszyć osobę, która popełniła czyn świętokradczy. Warunkiem otrzymania rozgrzeszenia jest żal za grzechy, postanowienie poprawy oraz szczera spowiedź. Istnieją jednak przewinienia, które może odpuścić jedynie papież. Jest to przede wszystkim rozmyślna profanacja Najświętszego Sakramentu oraz zachowanie wyrażające zniewagę dla biskupa Rzymu.
Wiele osób nie zdaje sobie też sprawy z tego, że nie tylko komunia, ale również spowiedź może być świętokradcza. Sytuacja tego typu ma miejsce gdy osoba przystępująca do sakramentu pokuty zataja pewne grzechy lub znacząco, w świadomy sposób, umniejsza ciężar swojego przewinienia.